Zaczęło się od analogowej niedzieli. Na początku było trudno, zwłaszcza rano, przy kawie, ale dałem radę, nie włączyłem komputera. Wytrwałem do nocy, po raz pierwszy od dawien dawna cały dzień bez komputera, bez Internetu, bez FB.
Dawno, dawno temu, gdy miałem może z jedenaście lat, moja śp. babcia Emilia kupiła mi czołg. Taki na baterie i – cud techniki! – bezprzewodowego pilota. Czołg był zielony, miał gumowe gąsienice, lufę na końcu której była mała żaróweczka i antenkę. Dumny jak paw wyniosłem go do kumpli na podwórko, którzy aż posinieli z zachwytu. Był wśród nich Sławek.