Leżeli przy korycie, nażarci, chciało by się powiedzieć jak świnie, ale przecież byli świniami, zwierzętami równiejszymi spośród innych. Głosiły o tym rozstawione po całym folwarku wielkie tablice – „Wszystkie zwierzęta są sobie równe, ale niektóre są równiejsze od innych”. Inne zachwalały 25 lat wolności (przegonienia czerwonego knura) a jeszcze inne przedstawiały dokonania – „Przez osiem lat zbudowaliśmy dla was tyle a tyle pastwisk, tyle a tyle stodół, chlewów i wodopojów!” – krzyczały wielkie, pomarańczowe napisy na niebieskim tle, okraszone logo równiejszych ponad równymi. Były też takie, które straszyły groźnymi i podstępnymi kaczkami o piórach czerwono granatowych.

– Na pewno nas wybiorą, nie ma innej opcji – zakwiczał stary warchlak w obowiązkowym pomarańczowo niebieskim krawacie.
– No ale Knur Bronek? – warknął młody i ambitny, który nie zdążył się jeszcze za bardzo utuczyć.
– Bronek sronek – odparował stary – za mało plakatów wystawił, a podczas spotkań wyborczych przeważnie spał. Sam sobie jest winny. My nie popełnimy tego błędu. Postraszymy ich dzikimi kaczkami i karnie pomkną do urn na nas głosować, he he he.

– Szkoda, że nie ma z nami knura Donka – westchnął inny – Ten by coś na pewno zaradził, bo ta nasza nowa naczelna maciora, to szkoda gadać, ech…

– Fakt! Kilku naszych od żłoba przegnała, bo ktoś podsłuchał jak opowiadają sobie różne sprośności przy korycie. No kto to widział towarzysze? To przechodzi świńskie pojęcie!

– Ja tam ich nie rozumiem, tego naszego bydła, żłoby i koryta przecież mają pełne, proszę o tutaj są statystyki, folwark nasz to zielona wyspa na mapie jewropy….
– Spokojna nasza, wygramy! – przerwał mu stary warchlak – a zielone świnie z nami. I czekają nas kolejne tłuste latka przy naszym ukochanym korytku, he he

Tymczasem od strony zrujnowanych zabudowań we wschodniej części folwarku, dochodził coraz groźniejszy pomruk, i coś jakby ostrzenie noży. I kos? Ale równiejsi pośród równych tego nie słyszeli, bo już dawno stracili słuch.

ps. grafika z 21 X 2007